Als alles niet gaat zo als gepland

Beste lezers,

Gisteravond zijn Sarah en ik veilig aangekomen op de plaats van bestemming, Londen! Van te voren hebben wij onze reis tot in de details uitgestippeld, logisch als je zo'n avontuur aangaat. Dan wil je dat alles ook goed gaat. Helaas is dat niet altijd het geval. Zo zijn Sarah en ik op de heenweg al tegen een aantal dingen aan gelopen en was het een 'bumpy ride'. Alles gaat dus niet altijd zoals gepland. Omdat ik niet veel tijd heb om te schrijven heb ik de foto's eerst achterwege gelaten, die hebben jullie nog te goed!

Schiphol

Zondagmiddag, minimaal twee uren voor vertrek aanwezig. 17:30 uur gaat onze vlucht en wij staan om 15:00 uur al op Schiphol. Sarah en ik zijn ruim op tijd aanwezig. Inchecken en bagage inleveren en daarna nog even ergens gaan zitten. Dat kan toch makkelijk? Nadat we ergens hebben gezeten. Zijn we gelijk doorgegaan naar de douane. Alle apparatuur moet natuurlijk uit de tas. Here we go. Achterin de rij hoor ik mensen zuchten en geïrriteerd kijken. Ja, dit gaat even duren. Als je stage loopt bij een fotograaf voor twee maanden dan heb je heel wat apparatuur nodig. De man van de douane vraag of ik alle apparatuur in een aparte plastic bak wil doen. Ik volg zijn instructies op en doe mijn camera, laptop, opladers, accu's, batterijen en flitsers in allemaal verschillende plastic bakken. Al lachend zegt de douanier, dat ik wel een lidmaatschap kan nemen op de bakken. Ik kijk hem aan en snapte het eerst niet, maar toen ik zag dat ik meer dan acht bakken in beslag had genomen snapte ik de grap. Ook mijn schoenen moesten uit, daar liep ik dan op sokken door de douane op zoek naar mijn spullen. Na ongeveer een kwartier had ik al mijn spullen weer in de tas en mijn schoenen weer aan. I was ready to go.

Even vlug de tijd checken. Nog meer dan 45 minuten voordat de gate open gaat. Ik wilde graag nog een mini-parfum en Sarah en ik besluiten nog wat voor onze stagebegeleiders te kopen. Na veel gelach en getest hebben we een parfum uitgezocht. We lopen naar een Dutch Souvenir Shop en kopen stroopwafels en mini klompjes. We staan nog wat te kletsen en besluiten om naar de gate te gaan. Eenmaal op de loopband vallen onze ogen op een grote klok. Tien minuten over vijf? Lezen we dat goed? Hebben we nog vijf minuten? We kijken elkaar verschrikt aan en beginnen te rennen. De altijd vrolijke stem zegt 'Mind your step', mensen die je op de schouder moet tikken en tegelijkertijd 'excuse me' roept. Ja, hoor we hebben haast! We komen 17:17 aan bij de gate. De laatste passagier loopt net nog binnen. We wisselen kort een blik en denken beide dat we nog net op de valreep mee kunnen. De stewardess begint haar hoofd afkeurend te schudden. Nee, jullie zijn te laat. Ik denk niet dat ik het op dat moment helemaal snapte, ik ben nog nooit te laat geweest. Kunnen wij de vlucht missen. Ze pakt haar papieren op en begint ons door te verwijzen naar haar collega's aan de ticket office. Een andere vlucht was net geannuleerd en al deze passagiers stonden in een lange rij te wachten op hun beurt. Ook wij moesten lang wachten voordat we aan de beurt waren. Na ongeveer 30 minuten waren we aan de beurt en konden we onze tickets om boeken voor een later vlucht op de avond. Gelukkig, we kunnen alsnog naar Londen, Eenmaal aan de balie werden we geholpen door een vrouw, die eigenlijk met meerdere dingen tegelijkertijd bezig was. Na veel wachten konden we eindelijk mee op de volgende vlucht naar London City Airport.

_______

Tot zover het verhaal in Amsterdam. Het is nu laat en ik moet morgen weer lekker vroeg, dus de tweede helft komt later online samen met de foto's. In het vervolg: veilig aangekomen in Londen, maar iets is niet goed gegaan met onze koffers, een bijbel wordt als deurstopper gebruikt we hebben geen tandenborstel en schone kleding. Kortom feest.

Fijne avond!